همبستگی تعارض پرستاران و هوش هیجانی سرپرستاران بخش اورژانس در مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی ایران

  چکیده   مقدمه: اجرا و پیگیری منظم امور در بخش‌های اورژانس امری حیاتی است. در این بخش باید از هر عامل مخرب مثل تعارض بین پرستاران که بر فعالیت‌های بخش اثر منفی دارد، جلوگیری شود . این مطالعه با هدف تعیین همبستگی تعارض پرستاران و هوش هیجانی سرپرستاران بخش اورژانس در مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال 1392 انجام گرفت.   مواد و روش ها: در این مطالعه‌ی توصیفی- همبستگی، ا نتخاب نمونه ها به روش سرشماری بود و از بین 143 نفر از سرپرستاران و پرستاران بخش اورژانس مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم‌ پزشکی ایران، 125 پرستار و 8 سرپرستار (مجموعاً 133نفر) در مطالعه شرکت کردند. ابزارهای جمع‌آوری داده ها شامل "پرسشنامه هوش هیجانی شرینگ" " Schering Emotional Intelligence Questionnaire "(برای سرپرستاران) و "پرسشنامه تعارض شغلی دوبرین" ( Dobrin Job Conflict Questionnaire ) (برای پرستاران) بود. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 21 تجزیه و تحلیل شد.   یافته‌ها: میانگین نمره تعارض پرستاران با 13/4 ± 28/12 از 15 نمره در وضعیت "متوسط" و میانگین نمره هوش هیجانی سرپرستاران با 83/7 ± 20/110 از 165 نمره در وضعیت "خوب" قرار داشت. بین هوش هیجانی سرپرستاران و تعارض پرستاران همبستگی معناداری وجود نداشت (34/0- = r و 41/0= p ).   نتیجه‌گیری: بررسی عوامل ایجاد‌کننده‌ی تعارض بین پرستاران باید در اولویت کاری سرپرستاران بخش اورژانس قرار گیرد. به منظور بهبود عملکرد سرپرستاران، پرستاران و در نهایت کل بخش اورژانس پیشنهاد می‌گردد نسبت به برگزاری کلاس‌ها یا کارگاه‌های آموزشی در جهت ارتقاء هوش هیجانی آنان اقدام گردد .